Olga, Bertil en Alfons wonen in de Spaarndammerbuurt en vormen samen bewonerscommissie Suikerplein. ´Makkelijk is het nooit´, vinden ze maar ze zijn ook strijdbaar: ´We vechten tegen de bureaucratie van Lieven de Key.´ Ze wonen in een gemengd complex met een Vereniging van Eigenaren (VvE). Huurders en kopers wonen er samen in één woongebouw.
Invloed uitoefenen
Alfons: ´We bestaan nu bijna vier jaar. Ik vind het mooi dat we als kopers en huurders op een positieve manier met elkaar samenwerken in deze bewonerscommissie. We wilden onze stem laten horen en dingen veranderen. Tegelijkertijd hebben we eigenlijk nog niets bereikt. Je moet echt aanhouden als je invloed wilt uitoefenen.
Olga: ´Door een bewonerscommissie te vormen, sta je samen sterk. Zo vechten we tegen de bureaucratie van Lieven de Key. Ook krijgen we mee wat er tijdens een VvE vergadering wordt besproken. Daar gaat het over zaken die zowel voor huurders als kopers belangrijk zijn. De verduurzaming van ons complex bijvoorbeeld.´
Bertil: ´De belangen van huurders en kopers lopen erg parallel omdat je allemaal bewoner bent. De meeste woningen hier zijn van Lieven de Key. Daarom kan het VvE bestuur geen beslissingen nemen zonder dat Lieven de Key hiermee instemt. Door als huurders en kopers samen te werken, kun je de communicatie tussen alle partijen verbeteren. En uiteindelijk dus zaken verbeteren.´
Andere wegen bewandelen
Alfons: ´Ik heb inzicht gekregen in hoe bureaucratische processen verlopen en mijn netwerk is groter geworden. Lieven de Key is als sociale huurcorporatie opgericht, maar in de praktijk zie je dat niet meer terug. Ik heb geleerd dat je soms andere wegen moet bewandelen om zaken voor elkaar te krijgen. Want in de uitvoering laat Lieven de Key geregeld te wensen over. Het helpt om brieven te schrijven en aan te geven dat je bij aanhoudende onderhoudsproblemen naar de Huurcommissie stapt. Dan komt Lieven de Key wél in actie.´
Niet of nauwelijks opgepakt
Olga: ´Wij merken dat er een groot verschil is tussen wat Lieven de Key belooft te gaan doen en wat er dan uiteindelijk écht gedaan wordt. Vaak valt dat laatste tegen en worden zaken niet of nauwelijks opgepakt. Dat merken we als we als bewonerscommissie zaken aan de kaak stellen. Ook op het niveau van de individuele huurder valt er veel te verbeteren. Bij sommige reparatieverzoeken duurt het maanden voordat die daadwerkelijk afgehandeld zijn en wordt er ook niet altijd logisch door diverse partijen met elkaar samengewerkt.´
Solidariteitsgevoel
Huurdersvereniging Arcade bestaat inmiddels 25 jaar, een bijzondere mijlpaal. Olga, Alfons en Bertil zijn geregeld op de Algemene Ledenvergadering (ALV) van Arcade te vinden. Hier ontmoeten ze ook leden van andere bewonerscommissies.
Olga: ´Ik vind het leuk om naar de vergaderingen van Arcade te gaan. Je wordt goed op de hoogte gehouden over zaken waar ze op beleidsniveau mee bezig zijn maar waar je in de praktijk niet direct iets van mee krijgt. Het is ook interessant hoezeer Arcade moet onderhandelen met de gemeente en woningcorporaties om zaken voor elkaar te krijgen. Verder vind ik het fijn dat je als lid van Arcade je kennis kunt vergroten en deel kunt nemen aan allerlei (online) cursussen. Bij Arcade ervaar ik altijd een solidariteitsgevoel. Je doet het echt met elkaar en strijdt samen voor de goede zaak. Iedereen is oprecht betrokken.´
Alfons: ´Arcade is een heel integere en strijdbare organisatie met een goede voorzitter. Het is geen bureaucratische organisatie. De bestuursleden zijn in de eerste plaats mens en daarna pas bestuurslid. Er wordt op een prettige manier tekst en uitleg gegeven tijdens een ALV.´
Bertil wil aan het einde van dit gesprek nog kwijt dat het prettig is dat Arcade op een heldere manier communiceert over besluiten die genomen worden. Hij voelt zich hierdoor extra verbonden met Arcade. Zo stelt hij: ´De transparantie over besluitvormingsprocessen die op vergaderingen van Arcade betracht wordt, vind ik heel positief en vergroot mijn betrokkenheid bij Arcade.’