Categorie: Uitgelicht

De huurders namen niet langer genoegen met het gebrek aan kwaliteit en serviceverlening. In plaats van zich nog langer te laten afschepen verzamelden ze hun ongenoegens in een klinkend rapport waar de verhuurder niet meer omheen kon.

Het rapport werd afgelopen zomer door huurdersvereniging Arcade aangeboden en besproken met Lieven de Key en haar commerciële dochteronderneming Lieven de Stad. Zowel Lieven de Key als Lieven de Stad hebben aangegeven dat zij het rapport serieus nemen en dat zij het werk van de huurders waarderen.

De eerste verbetering bij Lieven de Stad is nu inmiddels aangebracht: de verhuurder gaat extra medewerkers inzetten om de samenwerking met bewonerscommissie De Sfinx te verbeteren.

Met Lieven de Key is naar aanleiding van een vergelijkbaar rapport drie jaar geleden een speciale werkwijzer ontwikkeld, die dit najaar geïmplementeerd wordt. Bij de toetsing vooraf zijn ook weer veel bewonerscommissies betrokken.

De boodschap van Arcade is: “Als huurder krijgt u meer voor elkaar dan u denkt, zolang u de krachten maar bundelt. Een verhuurder die maar niet thuis geeft, is zo tóch in beweging te krijgen. In de doorgedraaide huursector staat de prijs-kwaliteitverhouding van veel woningen sterk onder druk. Als verhuurders dan per se elk jaar de huur willen verhogen, dan moet er ook wel eens boter bij de vis.”

Een huurder heeft terechte klachten maar de verhuurder doet er niks aan. Dan is de enige manier: maak er werk van, schakel instanties in en houd vol. Want de aanhouder wint – en dat is in dit geval de huurder. Hanneke van Gent, voorzitter van bewonerscommissie 1013, schrijft over een geval van ernstige schimmel- en vochtoverlast bij huurder Tal.

Ook al heeft het wooncomfort van zijn woning deze bewoner – die we Tal noemen – ruim een jaar veel kopzorgen en ergernissen geleverd – hij kan na veel gedoe eindelijk verder. Met zijn leven, met zijn werk als zzp-er en vooral ook weer met leukere zaken.

Zijn woning kwam overhoop te liggen nadat hij zwarte schimmel over de gehele vloer van zijn slaapkamer ontdekte. Vanwege een muffe stank trof hij dat aan onder zijn laminaatvloer in zijn slaapkamer. De inhoud van kledingkasten en linnengoed moesten verhuizen naar de woonkamer, de slaapkamer moest leeg, het laminaat moest van de vloer en hij moest een stukje gang weghalen om alles schoon te kunnen maken.

Zijn zieke vrouw en hij moesten voortaan in de woonkamer slapen, waar Tal ook zijn zakelijke werkzaamheden verrichtte.

Ook de muur van zijn slaapkamer grenzend aan de badkamer bleek veel vocht te bevatten. Met grote regelmaat meldde hij telefonisch bij Lieven de Key dat het probleem van vocht en schimmelvorming niet opgelost was, nadat hij eerder via de website van Lieven de Key een melding maakte. Iedere keer nadat een monteur zonder succes langs was geweest zakte de moed hem in de schoenen.

Het leverde Tal veel stress op. Iedere keer die teleurstelling, het gebel, het opwachten op monteurs (met hun variabele tijden), bovenop de werkdruk van zijn bedrijf. Ondertussen lag zijn huis overhoop en wist hij niet of hier nog ooit eens een eind aan zou komen.

Het stomme toeval wilde dat de senior opzichter van Lieven de Key per ongeluk bij hem aanbelde in plaats van bij zijn bovenbuur. Dat was in november 2021. Er werd toen daarna wel wat gedaan, maar de oplossing was er nog steeds niet. De klachten werden zelfs erger, uit de vochtige muur van zijn slaapkamer vielen stukken en door zijn meterkast bleek water te stromen. De bovenburen hadden ook een lekkage en uiteindelijk stroomde bij Tal zelfs water door de meterkast – levensgevaarlijk!

Begin december heeft zijn buurvrouw, zo bezorgd als ze was, de voorzitter van hun bewonerscommissie gebeld, die gelijk langskwam en de oplossing in beweging bracht. Samen met Stichting !WOON, en nadat ook de gemeentelijk inspecteur van Bouw en Woningtoezicht hierover geïnformeerd werd, is er een uitgebreide brief met foto’s naar Lieven de Key gestuurd. Vanaf toen pakte het technisch team van Lieven de Key het probleem voortvarend aan.  Een speciaal ingehuurd bedrijf ontdekte dat er een obstructie in de waterafvoer was, in een onderlaag waar een behoorlijke laag water in de tussenmuur stond. Daarop heeft een droogmachine vanaf januari vijf maanden de schade terug kunnen brengen naar een droge muur. De muren werden opnieuw opgemaakt en de badkamer opnieuw betegeld. Ondertussen had Lieven de Key bij de bovenbuur het vochtprobleem ook grondig aangepakt.

De Huurcommissie kwam in mei pas langs om de situatie in ogenschouw te nemen en begin augustus was er een zitting waarbij beide partijen gehoord werden. De huurder en de bewonerscommissie hebben samen bezwaar gemaakt tegen het opgemaakte verslag. Alles bij elkaar hielp het dat Tal voor vijf maanden 40% huurkorting kreeg en natuurlijk als winnende partij geen leges hoefde te betalen.

Wat we willen benadrukken: -als je melding maakt van bijvoorbeeld een vochtplek, doe dat dan naast de melding op de website van Lieven deKey ook apart per mail. Had Tal dat gedaan, dan had hij met terugwerkende kracht die 40% huurkorting wel over 18 maanden kunnen krijgen. Het is maar dat u dat weet!

Theatergroep Parels voor de Zwijnen is terug in Noord! Na het ontroerende én feestelijke De Koningin van de Voedselbank en VETARM! spelen ze nu SNIKHEET. Een voorstelling over alweer een ‘hot’ item: Noord moet als de sodemieter van het gas af. Maar de energietransitie verdeelt de Noordbewoners. Mensen met een kleine beurs kunnen de energierekening nu al amper betalen. Dus hoe moet dat dan straks? Daartegenover staan vooruitstrevende bewoners die de plannen niet groen genoeg vinden en voor wie het allemaal veel te langzaam gaat.

Al die Noordelingen komen tijdens een inspraakavond bij elkaar. Dat levert een stevige, maar ook een hilarische clash op tussen bevlogen klimaatactivisten en opgewonden dwarsliggers, vleeseters en veganisten, optimistische aanpakkers en boze gedupeerden, goedbedoelende beleidsmakers en wantrouwende burgers. Het belooft een hete avond te worden, vol pittige standpunten, woeste meningen, slimme gedachten en lukrake ideeën. Maar ook met rauwe levensverhalen die zorgen voor verbroedering.

U bent van harte uitgenodigd om mee te denken en mee te praten over een toekomst die ons allemaal aangaat! Na afloop van elke voorstelling is er een kort nagesprek.
Tickets: € 15,- / € 7,50 CJP / € 2,- Stadspas groene stip – (er zijn geen servicekosten)
Tip: doneer ook een kaartje voor iemand die het minder breed heeft!

Try-outs, première en voorstellingen 4 t/m 30 oktober 2022
Aanvang 20:00 uur, matinee 15:00 uur
Inloop vanaf 19:30 uur, matinee 14:30 uur
Het Antoniushuis, Kamperfoelieweg 207, 1032 HM Amsterdam Noord
‘t Zonnehuis, Zonneplein 30, 1033 EK Amsterdam Noord
Modestraat, Buikslotermeerplein 15,  1025 ES Amsterdam Noord

Meer informatie: https://parelsvoordezwijnen.com/producties/snikheet/

Willem Staffeleu kreeg een brief van Lieven de Key over een plotselinge verhoging van zijn servicekosten. Dat vond hij toch een beetje eigenaardig. Hij besloot er geen genoegen mee te nemen. Dit is zijn verhaal.

In de vorige nieuwsbrief heb ik u verteld hoe u op een simpele en legale wijze de jaarlijkse huurverhoging kunt weigeren. Een gang naar de Huurcommissie of het schrijven van een bezwaarschrift is hiervoor niet eens noodzakelijk. Bovendien kan het u zomaar honderden of soms wel duizenden euro’s schelen. Een leuke meevaller. Zeker in deze dure tijd. Maar let op. Er schuilen meer addertjes onder het gras.

Nog niet zo lang geleden ontving ik, evenals andere huurders, opnieuw een brief van Lieven de Key. Dit keer ging het niet om huurverhoging, maar om een aanpassing van het maandelijkse voorschotbedrag van de servicekosten.  ‘We verhogen uw voorschot servicekosten per 1 september 2022’, zo stond er in de brief.

Maar waarom het voorschot verhogen? Sinds ik ben overgestapt op een elektrische kachel en een elektrische kookplaat ontvang ik jaarlijks juist een fiks bedrag terug. En mochten de energietarieven met 100% zijn gestegen, ook dan dien ik bij de afrekening over 2022 nog altijd een behoorlijk bedrag terug te ontvangen. Dus waarom het voorschot verhogen?

Klopte er dan werkelijk niets van de brief van Lieven de Key? Ook daar moet ik eerlijk in zijn. Op zich acht ik het een prima service. Zeker aan huurders die jaarlijks moeten bijbetalen. Maar ik ergerde mij toch wel in hoge mate aan het zinnetje: ‘We verhogen uw voorschotbedrag.’ Want waarom niet eerst overleg met huurders? Zij moeten het immers toch gaan betalen.

Bovendien gaat het ook hier weer om een voorstel. Met de nadruk op voorstel. Huurders kunnen dus weigeren. Dat laatste komt echter op geen enkele wijze tot uiting in de brief van Lieven de Key. Hierover heb ik dus schriftelijk bezwaar aangetekend bij Lieven de Key, met als resultaat dat het voorstel (lees: verhoging) is teruggedraaid. Hieruit blijkt maar weer eens dat de positie van de individuele huurder beduidend sterker is dan wordt gedacht.

Wilt u weten hoe het precies zit met servicekosten en waar u dan precies voor betaalt? Hier leest u er meer over.

Actieve huurder en ‘buurtopa’ Jan de Wilde (82) woont in de Columbuspleinbuurt in Amsterdam-West. Hij heeft heel wat meegemaakt als actieve huurder, maar de laatste jaren vindt hij de huurprijzen wel heel erg snel (en heel erg veel) stijgen. ‘Mensen moeten nu elk dubbeltje omdraaien om te kunnen wonen.’ 

Jan werkte jarenlang in de bouw. Zijn vrouw was kunstenares. Het stel kwam in 1968 in de Columbuspleinbuurt wonen. Eerst in een vierkamerwoning, later werd het een tweekamerwoning.

Was huren vroeger echt veel betaalbaarder? 

‘Ja. Zeker. De overheid zorgde voor betaalbare huren. Als je tegenwoordig verhuist ga je zo een paar honderd euro meer betalen. Corporaties zouden de huur niet zo fors moeten verhogen. Hetzelfde geldt voor de jaarlijkse huurverhoging. Voor veel mensen is de huur nu al niet meer te betalen.’

Kwamen mensen vroeger eerder in opstand tegen hoge huren?

‘Ja, ook dat. De onderlinge solidariteit was sterker. Mensen kwamen ook sneller in actie tegen lage lonen. Ik herinner me nog goed dat ik in de jaren zestig in de bouw werkte en de bouwplaats op een doordeweekse dag compleet verlaten was omdat iedereen staakte voor hoger loon. Het was in die tijd vanzelfsprekender om samen tegen onrecht te strijden.’

Waarom protesteren er nu minder mensen tegen de afbraak van de sociale huursector, denkt u? 

‘Ik denk dat het komt door de individualisering. Mensen verenigen zich minder als er onrecht moet worden aangepakt. Verder is het aantal kopers de afgelopen veertig jaar toegenomen. De groep die huurt is kleiner geworden. Dit leidt er toe dat mensen op politieke partijen stemmen die voor kopers opkomen. De zorgen van huurders zijn van ondergeschikt belang.’

Hoe kijkt u aan tegen de rol van de politiek de afgelopen jaren?

‘Alle partijen van links tot rechts, hebben het gemeenschapsdenken verkwanseld. Met de gemeenschap bedoel ik een samenleving waarin mensen naar elkaar omkijken. Dat is door een groeiende groep flexwerkers moeilijker geworden. In de bouw zijn bijvoorbeeld nauwelijks nog vaste krachten. Dat maakt het moeilijker om in opstand te komen. Daarom moeten ook de ambachtsscholen terugkomen. Dan sta je samen sterker.’

U bekritiseert de politiek en de corporaties. Oefende u daar zelf ook invloed op uit?

‘Jazeker. Dat heb ik gedaan door in 2009 de slechte staat van ons complex aan te kaarten. Na lang aandringen liet de corporatie een bouwrapport opstellen dat de slechte staat bevestigde. Ik ben ook cursussen bij de Woonbond gaan volgen. Tijdens de algemene ledenvergaderingen van Arcade leerde ik van de ervaringen van andere huurders. Bijvoorbeeld hoe je met groot onderhoud moet omgaan.’

Met dat onderhoud ging Lieven de Key in 2014 bij jullie aan de slag begreep ik.

‘Inderdaad. Tijdens een bewonersavond heb ik toen met een paar anderen een bewonerscommissie opgericht. Door mensen aan te spreken en briefjes te verspreiden, kregen we een groep bij elkaar.’

Ik begreep dat jullie ook meegingen met huisbezoeken om de corporatie te controleren.

‘Tijdens huisbezoeken noteerde de corporatie wat er moest gebeuren. Als bewonerscommissie controleerden wij of er niets vergeten werd. Soms waren er muurscheuren en werd daar aanvankelijk niets mee gedaan. Door flink aandringen kwam dit gebrek uiteindelijk toch op de to-do lijst terecht.’

En controleerden jullie ook wat er van het groot onderhoud terechtgekomen was?

‘Zeker, wij wilden namelijk graag weten of alle beloftes waren nagekomen. Vaak was alleen het minimum gedaan, maar er waren ook successen. Doordat wij tijdens de huisbezoeken meekeken, durfden bewoners te klagen en kregen ze bijvoorbeeld toch een nieuwe keuken. .’

Hoe staat uw buurt er nu bij?

‘Ik woon nog steeds prettig. Mijn buren zien mij als een soort buurtopa die graag voor anderen klaarstaat. Ik werk als vrijwilliger bij buurtvereniging Jacob Maris. De vereniging heeft een buurthuis waar ik de beheerder van ben. De huren in onze buurt zijn enorm gestegen. 1800 euro per maand is gewoon geworden, maar dat is natuurlijk helemaal niet gewoon. Bij woningcorporaties is dat sociale er een beetje vanaf. De belasting op sociale huurwoningen oftewel de verhuurderheffing wordt afschaft. Ik begrijp niet waarom het dan nog nodig is om zo veel extra huur te vragen.’

Hoe kijkt u aan tegen de vijfjarige jongerencontracten waar Lieven de Key mee werkt?

‘Door deze tijdelijke contracten zijn er veel wisselingen in ons complex. Voor jongeren geeft het stress dat ze hier maar een paar jaar kunnen wonen en dan weer op zoek moeten naar een nieuwe woning. Daarnaast zijn veel wisselingen ook niet goed voor de sociale cohesie. Voor bewoners die hier maar kort wonen is het minder interessant om in hun buurt te investeren. Ik merk dat bewoners hierdoor minder goed weten wie hun buren zijn en dat de onderlinge verbondenheid afneemt. Het scheelt overigens dat ik vaak pakjes van mijn buren aanneem. Hierdoor weet ik toch een beetje wie er nog meer in ons complex woont.’

Rupert van Heijningen is onlangs door het Arcadebestuur voorgedragen als nieuw lid van de Geschillencommissie. Lieven de Key heeft de voordracht overgenomen, waarmee de benoeming een feit is. Rupert vervangt Harry Wolring die ruim 12 jaar lang deze functie heeft bekleed.

Allereerst enige verduidelijking over de Geschillencommissie zelf. Deze bestaat uit twee door Lieven de Key voorgedragen personen, twee voorgedragen door Arcade plus een onafhankelijke voorzitter. De commissie wordt bijgestaan door een secretariaatsmedewerker. Individuele huurders en bewonerscommissies die een in hun ogen onoplosbaar geschil hebben met Lieven de Key kunnen zich wenden tot de Geschillencommissie. Wel moet zo’n geschil een serieuze patstelling zijn en niet op een andere manier opgelost kunnen worden. Denk bij dit laatste aan bijvoorbeeld een onterechte huurverhoging of chronische onderhoudsklachten. Die kunnen beter voorgelegd worden aan de Huurcommissie.

Wat heel belangrijk is, is dat de leden van de Geschillencommissie op persoonlijke titel werken en onafhankelijk zijn van zowel Lieven de Key als van de huurders. Zij bekijken zo objectief en onpartijdig mogelijk, aan de hand van alle beschikbare informatie, of de klacht gegrond is, of de juiste procedure is gevolgd, of er meer informatie gewenst is, et cetera. De uitspraak, soms aangevuld met een aanbeveling, is bindend voor Lieven de Key. Huurders kunnen bij een uitspraak waar ze het niet mee eens zijn nog naar de kantonrechter stappen, of in sommige gevallen naar de Huurcommissie.

Voordat een geschil in behandeling wordt genomen, wordt eerst door de onafhankelijke voorzitter beoordeeld of de Geschillencommissie bevoegd is. Een afwijzing zal altijd gemotiveerd worden, eventueel aangevuld met een aanbeveling waar en hoe de huurders elders terecht kunnen. Indien de klacht in behandeling wordt genomen, komt er een zitting waarin zowel de huurders als Lieven de Key hun zaak kunnen toelichten en bepleiten.

Rupert, ben jij zelf een huurder?

‘Nee niet meer. Dat is redelijk lang geleden. In mijn studententijd en in een korte periode daarna huurde ik onder andere een kamer in een verwaarloosd pand in Zuid dat geheel ten prooi was gevallen aan een huisjesmelker.’

Je bent nu advocaat in een gemengde praktijk. Heb je daar ook te maken met volkshuisvestingszaken?

‘Niet de volkshuisvesting in het algemeen. Wel met plannen voor sloop en renovaties waar een deel van de huurders het niet mee eens is. Ik heb een huurrechtpraktijk waarbij ik zowel huurders als verhuurders bijsta. Vaak blijkt dat het geschil tussen verhuurder en huurder emotioneel flink kan oplopen. De verhuurder wil het bezit laten voldoen aan de eisen van deze tijd, moderniseren, verbeteren. Terwijl veel huurders veel waarde hechten aan de voor hen vertrouwde situatie en omgeving. Waarom dan moderniseren? Wij wonen al jaren naar tevredenheid op onze manier. Daarnaast speelt bij sommige huurders ook enige angst voor een hogere huur. Kunnen we dat nog wel betalen.’

‘Wat ook een rol kan spelen is dat verhuurders graag uitgaan van een bepaalde standaard. Dat maakt het beheer goedkoper. Terwijl een huurder graag persoonlijke verbeteringen wil aanbrengen. Dat kan bij het einde van de huurperiode problemen opleveren. Zo was er een conflict over een prachtige vijver in een tuin, aangelegd door de huurder. Deze moest de huurder bij vertrek verwijderen van de verhuurder. De verhuurder was bang te moeten opdraaien voor het onderhoud ervan. Ondanks dat iedereen het eigenlijk zonde vond van die mooie vijver, trok de verhuurder bij de rechter uiteindelijk aan het langste eind.’

We kunnen ons zo voorstellen dat soms huurders ten opzichte van Lieven de Key in het nadeel zijn, omdat Lieven de Key een grote organisatie is, beschikt over juristen en mogelijk een informatievoorsprong heeft. Hoe denk je daarover?

‘Komt dit voor? Het zou niet zo moeten zijn. Aan het begin van de zitting moet de Geschillencommissie vaststellen of duidelijk is waar de huurder precies over wil klagen. Ik heb begrepen dat de voorzitter de brief met de klacht van de huurders doorneemt en eventueel herformuleert ter verduidelijking. Misschien kan dit worden verbeterd als voor de zittingen een formele schriftelijke ronde plaats heeft met toelichtingen van beide zijden?’

Vanuit de ervaring van de interviewer, zelf betrokken geweest bij enkele zaken, was zo’n ronde niet geformaliseerd. Indien het wel gebeurt is dat een eigen initiatief, ook van de kant van Lieven de Key trouwens.

‘Maar verder zal de praktijk dit moeten uitwijzen. In ieder geval zal ik proberen alert te zijn dat de huurder goed aan bod komt. Wel altijd vanuit een neutrale positie.’

‘Als het over technische kwesties gaat, die de huurder niet zo goed kan verwoorden of beoordelen, is het misschien nodig dat eerst een onafhankelijk technisch onderzoek plaatsvindt voordat de Geschillencommissie tot een oordeel komt.’

Je gaat zo te horen met goede moed aan de slag?

‘Jazeker, ik heb er zin in. Ik ga er geheel open in. Ik treed in dit geval niet op als advocaat van de huurders. Mijn rol is een neutrale. Ik heb al kennisgemaakt met de andere leden van de commissie. Daar heb ik een goede indruk van. Zij lijken mij deskundig. In oktober volgt nog een trainingsdag bij Lieven de Key over de procedurele kant van de zittingen.’

‘Van de andere leden heb ik begrepen dat het gaat om een paar zittingen per maand. Worden de uitspraken ook teruggekoppeld met het Arcadebestuur?’

Niet direct. De leden namens Arcade worden wel uitgenodigd om tijdens een ALV verslag te doen over hun werk in de commissie. Tot slot van dit interview: heb jij zelf nog iets toe te voegen?

‘Ja, leuk om te vermelden is dat ik in de Raad van Toezicht zit van een nog echt ouderwetse coöperatieve vereniging, waarbij de bewoners geen huurders zijn maar leden van de coöperatieve vereniging en het bestuur wordt gevormd uit de leden. Door het gezamenlijke onderhoud slagen zij erin de huur onder de sociale huurgrens te houden, terwijl de woningen aangewezen zijn tot rijksmonument, bekend als de Papaverhof in Den Haag.’

Domweg gelukkig in een sociale huurwoning. In nieuwsbrief nummer 3 2022 deden we een oproep om een mooie foto van uw lievelingsplek in huis te sturen. Akkemay Lammers maakte deze sfeervolle foto van haar slaapkamer. De prijs, het boek Uitgewoond van Cody Hochstenbach, komt gauw naar haar toe!  

Trots op mijn huurhuis
Trots op mijn huurhuis winnende inzending door Akkemay Lammers.

Het bestuur van HV Arcade nodigt huurders bij Lieven de Key en Lieven de Stad hierbij uit voor de derde Algemene Ledenvergadering van dit jaar. Deze zal worden gehouden op maandagavond 3 oktober 2022 vanaf 20.00 uur. Deze bijeenkomst vindt als vanouds plaats in Grand Café Frankendael, Middenweg 116 in Amsterdam. Meld u aan door een mail te sturen naar info@hvarcade.nl.

Programma

Inloop    : 19.45 uur
Aanvang: 20.00 uur
Einde      : 22.00 uur

Agenda

  1. Opening en vaststelling agenda
  2. Mededelingen
  3. Vaststelling verslag algemene ledenvergadering 13 juni 2022
  4. Rechtszaak atelierwoningen: update vervolg
  5. Geschillencommissie van Lieven de Key
    • Afscheid Harry Wolring
    • Kennismaking Rupert van Heijningen
    • Gesprek met de geschillencommissie
  6. Pauze
  7. Presentatie onderzoek dienstverlening Lieven de Key en Lieven de Stad aan Bewonerscommissies
  8. Bewonerscommissies aan het woord
  9. Afsluiting

Vergaderstukken zijn op aanvraag beschikbaar voor leden van Arcade via info@hvarcade.nl.

 

Beste huurder! Bij deze ontvangt u weer de nieuwsbrief van Huurdersvereniging Arcade, boordevol nieuws, tips en een leuke fotowedstrijd

Fotowedstrijd: trots op mijn mooie huurwoning.
Fotowedstrijd: trots op mijn mooie huurwoning.

U leest onder andere over:

Lees hier de volledige nieuwsbrief van juni 2022.

 

Stadsgeograaf Cody Hochstenbach schreef het boek Uitgewoond, waarin hij pleit voor een fundamenteel andere woonpolitiek om de wooncrisis aan te pakken. ‘Het streven moet niet zijn wonen iets betaalbaarder te maken, maar: betaalbaar wonen voor iedereen.’

Cody Hochstenbach tijdens de Algemene Ledenvergadering van Arcade
Cody Hochstenbach tijdens de Algemene Ledenvergadering van Arcade

Hoe kijkt u aan tegen tijdelijke huurcontracten? Zijn ze een oplossing voor de wooncrisis?

‘Het risico met tijdelijke huurcontracten is dat het een doel op zich wordt en dat fijn wonen – het echte doel – uit het zicht raakt. Door de ‘Wet doorstroming huurmarkt 2015’ konden tijdelijke huurcontracten gemakkelijker worden toegepast. Het idee was dat deze tijdelijke huurcontracten de doorstroming bevorderden. Mensen zouden eerder naar een woning verhuizen die ook daadwerkelijk bij hun inkomen past. Eigenaren moesten door de wet verleid worden hun woning te verhuren. Tijdelijke huurcontracten zouden verhuur dus aantrekkelijker maken. Hierdoor zou het aanbod toenemen. Een stelling waar overigens helemaal geen bewijs voor is.’

Stress, angst en onzekerheid

‘Uit onderzoek in Engelstalige landen waar tijdelijke contracten al langer gebruikelijk zijn, blijkt dat er ook veel nadelen aan zitten. In Australië en Groot-Brittannië mag een verhuurder bijvoorbeeld maandelijks de huur opzeggen, zonder opgave van reden. Tijdelijke huurcontracten zorgen daarmee voor stress, angst en onzekerheid. Ze leiden ook tot slechtere werk- en schoolprestaties. Als een zwangere vrouw woonstress ervaart door een tijdelijk huurcontract of een hoge huur, kan het kind ontwikkelingsproblemen of ondergewicht krijgen. Dat tijdelijke contracten invloed hebben op het mentale welzijn, zie ik te weinig terugkomen in het maatschappelijke debat.’

Kloof tussen huurders en kopers

‘Met tijdelijke huurcontracten vergroot je de kloof tussen huren en kopen. Huurders krijgen niet de woonzekerheid die kopers wel hebben. Er wordt vaak gezegd dat huurders die te ruim wonen maar moeten verhuizen. De vraag is waarom we dat nooit van kopers vragen die ook nog veel vaker vrij ruim wonen. Als je de doorstroming wil bevorderen, doe dat dan door mensen betaalbare en aantrekkelijke alternatieven te bieden. Niet door mensen met tijdelijke huurcontracten te dwingen om op een gegeven moment weer te verhuizen.’

Hoe kijkt u aan tegen middenhuur? Is dit een oplossing voor de wooncrisis?

‘Het punt is dat veel huishoudens met een middeninkomen helemaal geen middenhuur kunnen betalen. Dat geldt zeker voor gezinnen met een middeninkomen. Zij vormen 28 procent van de totale groep huishoudens met een middeninkomen. Maar ook de overige 72 procent kan een huur van 750 euro per maand een stuk beter betalen dan de 1000 euro die voor middenhuur gevraagd wordt. Er is dus vooral behoefte aan sociale huurwoningen. Middenhuur is eigenlijk dure huur. In feite gaat het om hoge huren per vierkante meter.’

Er wordt vaak gezegd dat de huurprijzen in de vrije sector zo hoog zijn doordat er relatief weinig vrijesectorwoningen in Nederland zijn. Wat vindt u hiervan?

‘Met deze bewering ben ik het niet eens. Daarbij is het zo dat als er voldoende betaalbare koopwoningen en sociale huurwoningen komen waar je ook met een middeninkomen welkom bent, de vraag naar vrije sectorwoningen vanzelf omlaag gaat. Hierdoor gaat de hoge huur vervolgens óók omlaag. De vraag naar vrije sectorwoningen is een vraag uit noodzaak. Niemand wil zo lang zulke hoge huren betalen. Als een langdurige woonplek heeft de sector geen bestaansrecht.’

Wat gaat wel helpen om de wooncrisis aan te pakken? Welke rol kan de nieuwe Amsterdamse wethouder Wonen hierbij spelen?

‘Amsterdam zou lagere grondprijzen kunnen hanteren zodat corporaties en ontwikkelaars meer kunnen bouwen. De gemeente heeft invloed op het soort woningen dat gebouwd wordt en zou daarbij vooral op meer sociale huurwoningen moeten inzetten. Verder zouden gemeentes bij het Rijk voor brede volkshuisvesting moeten lobbyen. Daarvoor moeten er natuurlijk ook meer sociale huurwoningen bijkomen. Niet alleen kleine woningen waarbij de huuropbrengsten nu net genoeg opbrengen voor corporaties, maar ook grotere voor gezinnen. Daarvoor is ingrijpen in de woningvoorraad en echte volkshuisvesting noodzakelijk. Het streven moet niet zijn wonen iets betaalbaarder te maken, maar betaalbaar wonen voor iedereen.’

Fotowedstrijd

Hoe trots bent u op uw huurwoning? Hoe heeft u van uw huurwoning een heerlijke plek gemaakt? Stuur ons een mooie foto van uw lievelingsplek in huis. Het bestuur van Arcade verloot drie exemplaren van Cody Hochstenbach’s boek Uitgewoond onder de leukste inzenders. Stuur uw foto tot 30 juni 2022 naar dit adres. info@hvarcade.nl