In het hoger beroep van de staat en de Belastingdienst over de Gluurverhoging (de inkomensafhankelijke huurverhoging) bevestigt de rechtbank dat de Belastingdienst inderdaad fout zat in de periode 2013 tot en met april 2016.

Hamer rechter
Rechtershamer  Getty Images

Er was toen geen wettelijke verplichting om inkomensindicaties te delen met verhuurders, en de Belastingdienst had dit daarom niet mogen doen. Het delen van inkomensindicaties was onrechtmatig.

Onduidelijkheid over schadevergoeding

Het is alleen wel zeer de vraag wat dit voor huurders betekent. De rechter zegt namelijk ook dat hiermee nog niet is vastgesteld of de Belastingdienst schadevergoedingen moet betalen. Hier heeft de rechtbank dus nog geen duidelijke uitspraak over gedaan. De Woonbond beraadt zich daarom op (juridische) vervolgstappen.

Latere verstrekking inkomensindicaties niet onrechtmatig

In 2016 kwam minister Blok met een spoedwet om de Belastingdienst alsnog te verplichten inkomensindicaties te delen met verhuurders. Daarom zijn later verstrekte inkomensindicaties volgens de rechter niet onrechtmatig.

Lange adem

De Woonbond voert al jaren rechtszaken over deze onrechtmatig verstrekte inkomensgegevens. De uitspraak toont opnieuw aan dat er een lange adem nodig is om recht te halen voor deze groep huurders wiens gegevens onrechtmatig zijn verstrekt.

De gehele uitspraak in het hoger beroep is terug te lezen op rechtspraak.nl(externe link).

Vanaf januari maken Jurenne Hooi en Rashied Nurmohamed deel uit van de Raad van Commissarissen van De Key. Ze volgen Guusje ter Horst en Peter Ploegsma op, die de Raad van Commissarissen na hun maximale termijn van 8 jaar verlaten.

Jurenne Hooi

Jurenne Hooi 

Jurenne Hooi wordt op voordracht van Huurdersvereniging Arcade benoemd op het profiel Maatschappelijk/bestuurlijk en wordt lid van de commissie Vastgoed & Wonen. Jurenne Hooi is voorzitter van de Raad van Toezicht van het Amsterdam Museum en lid van de Raden van Toezicht van diverse zorg- en welzijnsinstellingen, waaronder Cordaan.

Rashied Nurmohamed wordt op voordracht van De Key benoemd op het profiel Financiën & Control en wordt voorzitter van de auditcommissie van de RvC. Rashied Nurmohamed heeft ervaring als commissaris en voorzitter van een auditcommissie in de corporatiesector. Hij is lid van diverse andere Raden van Toezicht en heeft een bancaire achtergrond.

Arcade bedankt Guusje ter Horst voor de bijdrage die zij acht jaar lang heeft geleverd aan onze Raad van Commissarissen.

Het Rijk wil ervoor zorgen dat de huurprijzen in 2021 minder sterk stijgen dan in voorgaande jaren. De huurstijging wordt landelijk aan een maximum gekoppeld van inflatie plus 1% van de bestaande huurprijs. Deze regeling geldt voor zowel sociale huurders als voor huurders in de vrije sector. Wat betekent dit voor u als huurder bij De Key en Lieven de Stad?

Iedere Amsterdamse huurder weet er alles van: elk jaar stijgen de huurprijzen weer, voor sommigen behoorlijk wat, voor sommigen misschien een klein beetje. Al met al zijn de huurprijzen in de hoofdstad gemiddeld de hoogste in het land geworden. Dat is een harde realiteit, zeker tijdens de coronacrisis, waarin een flink aantal mensen het ook nog met minder inkomen moet rooien. 60.000 Amsterdamse sociale huurders zitten financieel in de gevarenzone, concludeerde het Nibud.

Er zijn bewoners die de huur niet meer kunnen opbrengen en verhuizen naar een goedkopere regio. Er zijn bewoners die noodgedwongen bezuinigen op andere levensbehoeftes, zoals stookkosten, kleding en boodschappen. Het gekke is dat de meeste bewoners niet merken waar al dat geld nou toch eigenlijk naartoe gaat. Vaak niet naar verbeteringen aan hun eigen woning.

Waar gaat dat geld naartoe?

De ‘huurpenningen’, zoals de huuropbrengst wordt genoemd, vormen het hoofdinkomen van de woningcorporaties. Zij moeten met dit geld heel veel doen, zoals investeren in nieuwbouw, onderhoud en verduurzaming. Ze moeten ook grote bedragen afdragen aan het Rijk, zoals de zogenaamde ‘verhuurderheffing’, een extra belasting op sociaal vastgoed.

Omdat de vastgoedprijzen in Amsterdam zo hoog zijn, betalen de Amsterdamse woningcorporaties gemiddeld veel aan verhuurdersheffing, in 2020 zo’n 204 miljoen euro. Omgerekend gaat er van elke Amsterdamse sociale huurprijs 100 euro per maand naar het Rijk. De Amsterdamse woningcorporaties houden daarmee te weinig geld over om te kunnen investeren. Daarom is in Amsterdam afgesproken dat de huren méér mogen stijgen dan elders in Nederland.

Hoe hoog mocht de huurverhoging zijn in 2020?

Bij sociale huur zijn verhuurders (zowel woningcorporaties als particulier) gebonden aan maximale huurprijzen en wettelijke afspraken over huurverhogingen. De maximale huurprijs wordt bepaald door het puntensysteem dat voor de woning geldt.

De huurverhoging mocht bij sociale huur in 2020 maximaal 5,1 tot 6,6 procent bedragen. Bij jaarinkomens tot 43.574 euro mocht de huur maximaal met 5,1 procent omhoog (2,6 inflatie 2019 + 2,5 procentpunt inkomensafhankelijk). Voor inkomens boven de 43.574 euro mocht de huur met 6,6 procent omhoog  (2,6% inflatie 2019 + 4,0 procentpunt inkomensafhankelijk).

Een vrijesectorwoning is een woning met een kale huur boven de zogenaamde ‘liberalisatiegrens’ van 737,14 euro. In de vrije sector kan de huur in principe onbeperkt worden verhoogd, maar meestal wordt de huurverhoging vastgelegd met een ‘indexeringsclausule’. Dit houdt in dat de kale huur jaarlijks stijgt met de inflatie volgens een bepaalde prijsindex en mogelijk een opslag.

Nieuw wetsvoorstel voor 2021

Steeds meer politici begrijpen dat het op deze manier voor de huurders steeds lastiger wordt. De voor wonen verantwoordelijke minister van Binnenlandse Zaken, Kajsa Ollongren (D66), werd afgelopen zomer zelfs door de Eerste Kamer gemaand om iets te doen aan de huurlasten. Daar wilde minister Ollongren niets van weten, maar ze kwam onlangs toch tot een compromis met oppositiepartijen PvdA en GroenLinks.

Nu ligt er een wetsvoorstel om de huurverhoging in 2021 slechts beperkt te laten stijgen, namelijk met inflatie plus 1 procentpunt per woning. Dit wetsvoorstel geldt zowel voor sociale huurders als voor huurders in de vrije sector.

Wat betekent dit voor huurders van De Key en Lieven de Stad?

De Key en Lieven de Stad hebben hun huurverhogingsbeleid de laatste jaren specifiek afgestemd op bepaalde groepen. Jonge starters in een dure kleine (zelfstandige) woning, bijvoorbeeld, kregen minder (of geen) huurverhoging terwijl huurders in een goedkope grote woning verhoudingsgewijs juist meer huurverhoging kregen.

Het is nog onbekend wat De Key en Lieven de Stad gaan doen met het nieuwe wetsvoorstel. De kans bestaat dat alle huurders in 2021 de maximale huurverhoging krijgen van inflatie + 1%, zodat De Key en Lieven de Stad voldoende huurpenningen binnenhalen om hun wettelijk verplichte doelstellingen te kunnen halen (dat wil zeggen: zorgen voor voldoende kwalitatieve en betaalbare woonruimte).

Wat wil Arcade?

De visie van Arcade is dat de huurverhoging voor alle huurders zo minimaal mogelijk moet blijven, want anders wordt het wonen in Amsterdam gewoon te duur, zelfs voor mensen met een wat beter inkomen. Huurders in de dure vrije sector (zo’n 8% van alle huurders bij De Key en Lieven de Stad) hebben meestal een prima inkomen, maar zijn een groot deel daarvan kwijt aan woonlasten. Dat is wezenlijk niet anders dan de kleinere inkomens, voor wie de woonlasten ook de grootste slok op de borrel zijn.

Arcade wil niet langer dat huurders zeggen: als dit zo nog langer doorgaat, kan ik niet in Amsterdam blijven wonen. Daarom is Arcade ieder jaar over de huurlasten in gesprek met De Key en Lieven de Stad.

Heeft u problemen met het betalen van uw huur? Neem dan contact op met De Key of Lieven de Stad. U kunt voor informatie en ondersteuning bij !Woon terecht. Heeft u problemen met de huurprijs? Laat het ook weten via info@hvarcade.nl.


Eva Bollen koestert De Punt, het puntvormige wijkje in de Amsterdam-Noordse Vogelbuurt. In het oorspronkelijke tuindorp zijn de bewoners er voor elkaar. Het is er gezellig en er hangt een goede sfeer. Wel schrok Eva van de slechte staat waarin haar sociale huurwoning in 2007 werd aangeboden. In 2017 was ze het zat en kwam ze in actie.

‘De Key maar zeker ook de gemeente hebben onze wijk 35 jaar lang verwaarloosd,’ stelt Eva. Volgens Eva wordt de verhuurderheffing als excuus gebruikt om grootschalige onderhoudsprojecten van oude wijken op de lange baan te schuiven. De verhuurderheffing is een hoge, extra belasting die woningcorporaties uit de sociale sector aan het Rijk moeten betalen. Daardoor blijft er bij sommige woningcorporaties weinig geld over. Maar de verhuurderheffing werd pas in 2014 ingevoerd. Dus die kan niet als slap excuus worden gebruikt voor ernstige gebreken in De Punt. En al helemaal niet als De Key blijkbaar wél geld heeft om heel veel nieuwe woningen te bouwen, aldus Eva.

Eva’s strijd voor betere woningen begon drie jaar geleden

In 2017 wilde Eva weten of zij nu de enige was in De Punt met een huis vol gebreken en achterstallig onderhoud. Ze maakte een flyer, kopieerde die en gooide hem bij 348 woningen door de brievenbus. Doel: vragen of buren dezelfde problemen hadden. De mensen konden haar mailen. Gevolg: talloze mails over ernstige onderhoudsproblemen. Tijdens daarop volgende huisbezoeken schrok Eva zich rot: schimmel, lekkages, doorgezakte vloeren, slechte isolatie en brandgevaarlijke situaties.

Ja, er was ook brandgevaar

Sterk verouderde elektra en leidingen maakten de woningen, in combinatie met de oude rieten plafonds, bijzonder brandgevaarlijk. De brandweer bevestigde dit toen er in de afgelopen 2,5 jaar drie branden ontstonden in De Punt. Bij de laatste brand raakte een bewoner zwaargewond. Tot op de dag van vandaag weigert De Key nieuwe elektrapunten aan te leggen.

De punt, Amsterdam Noord

Eva zocht contact met instanties

Een belangrijke les die Eva meteen leerde was dat ze in haar eentje de strijd niet ging winnen. Ze besloot contact te zoeken met professionele instanties, organisaties met verstand van huurderszaken, die haar konden ondersteunen.

In het verleden had Eva al eens contact gehad met Stichting !WOON en de Amsterdamse SP over de problemen in haar huis. Daarom benaderde ze hen opnieuw.

Alle problemen verzameld in een zwartboek

Samen met SP Amsterdam werd een ‘zwartboek’ gemaakt over het achterstallig onderhoud in De Punt. Alle gebreken in alle huizen werden opgeschreven, gefotografeerd en verzameld in één grote map, het ‘zwartboek’.

De map werd door Eva, samen met de SP en enkele bewoners, aangeboden aan De Key. Voor dat moment werd huis-aan-huisblad De Echo benaderd. Die schreef een artikel over de slechte staat van de woningen in De Punt. Het zwartboek ging ook nog naar alle Amsterdamse gemeenteraadsleden. Op deze manier was er stevig aan de bel getrokken over de problemen in De Punt.

De Key was bepaald niet blij

De Key reageerde met intimiderende telefoontjes aan het adres van Eva. Een projectleider van de Key stelde dat het aanpakken van de onderhoudsproblemen in De Punt miljoenen euro’s zou gaan kosten. Ook werd het door De Key niet op prijs gesteld dat Eva de SP erbij had gehaald.

Voor Eva waren die telefoontjes in het begin best moeilijk. ‘Ik was totaal onervaren. In het begin schrik je hier wel van.’ Inmiddels heeft ze geleerd dat je bij De Key ‘gewoon een grote mond moet hebben, want dat heeft De Key ook.’ Veel mensen steunen Eva.

Toch wilde De Key in gesprek met bewoners

Alhoewel het zwartboek aanvankelijk tot negatieve reacties leidde, werden Eva, Stichting !WOON en de SP vanaf 2017 uitgenodigd voor gesprekken met De Key. In deze maandelijkse overleggen, die nog steeds plaatsvinden, wil De Key praten over verbeteringen in De Punt. Ook wil De Key weten hoe ze de bewoners beter kunnen helpen.

In 2018 startte De Key met technisch onderzoek in De Punt. De onderhoudsproblemen bleken inderdaad veel ernstiger dan De Key aanvankelijk dacht. Uit vervolgonderzoeken bleek dat de funderingen gelukkig nog wel in orde waren.

Ondersteuning van Arcade

Tijdens één van de eerste overleggen zegt De Key dat Eva hulp kan krijgen van Arcade. Daar is een huurdersvereniging nu eenmaal voor bedoeld. Ook kan er het beste een bewonerscommissie worden opgericht, zodat Eva ondersteuning krijgt van andere bewoners in De Punt.

In 2018 helpt Arcade-bestuurslid Harrie Houtbeckers bij de oprichting van een bewonerscommissie in De Punt. Helmie Bijleveld, bestuursvoorzitter van Arcade, brengt ondertussen de onderhoudsproblemen onder de aandacht van de directie van De Key. Die moet de problemen nu echt serieus nemen.

Oprichting van bewonerscommissie De Punt

Een bewonerscommissie oprichten is niet zo gemakkelijk. Zeker niet in een wijk waar mensen wel iets anders aan hun hoofd hebben. Het wordt in Amsterdam steeds moeilijker voor sociale huurders en mensen met een klein inkomen.  ‘In deze tijd probeert iedereen zijn hoofd boven water te houden en hebben mensen genoeg aan hun eigen problemen,’ vertelt Eva. Niet iedereen kan dan ook nog de energie opbrengen om actief te zijn in een bewonerscommissie.

Door te blijven rondvragen en regelmatig berichtjes in de buurt-app achter te laten, lukt het  Eva toch om een paar bewoners te vinden voor de commissie. In 2018 melden zich twee mensen, een jaar later komen er nog twee bij.

Het is belangrijk dat er nu een bewonerscommissie was, want dit gaf Eva en alle andere huurders meer mogelijkheden om hun problemen aan te kaarten.

Naar de gemeenteraad

Zo was het voor de bewonerscommissie makkelijker, als officiële spreekbuis van alle huurders in De Punt, om de serieuze problemen aan te kaarten bij Amsterdamse politici en beleidsmakers.

Eva Bollen benaderde in 2018 de Amsterdamse gemeenteraad. Zij heeft namens de bewonerscommissie en alle medehuurders ingesproken tijdens een vergadering van de raadscommissie Wonen.

Alle Amsterdammers hebben het recht om de gemeenteraad te laten weten wat zij ergens van vinden. Voordat de gemeenteraad een beslissing neemt, worden alle onderwerpen per thema eerst in een zogenaamde ‘raadscommissie’ besproken. Door in te spreken wijs je raadsleden op iets wat je belangrijk vindt. Doel is het beïnvloeden van beleid.

Tijdens het inspreken vertelt Eva aan de Amsterdamse gemeenteraadsleden hoe er grote onderhoudsproblemen zijn in De Punt en dat De Key die niet aanpakt. De schimmel in Eva’s badkamer, bijvoorbeeld, is een terugkerend probleem waar De Key structureel iets aan moet doen, maar dat dus niet doet.

De gemeenteraadsleden schrikken hiervan. Zij willen van de wethouder Wonen weten of het normaal is dat sociale huurders zo in de kou worden gezet door een woningcorporatie. Dat heeft effect.

De Key gaat overstag

Het inspreken bij de raadscommissie en alle eerdere acties om De Key tot handelen te dwingen, zorgen er ten slotte voor dat De Key iets gaat doen.

Na talloze overleggen en jaren onderzoek, laat De Key in december 2019 weten dat ze de hele wijk gaan renoveren in plaats van te slopen. Pas toen werd voor de bewoners duidelijk dat De Key overwoog om De Punt tegen de vlakte te gooien. De Key had dus wel degelijk in de gaten hoe slecht de woningen waren!

Wellicht speelden alle negatieve publiciteit over De Key, plus de actieve inzet van de bewoners én het inspreken bij de raadscommissie Wonen, een rol bij de keuze voor renovatie.

Renoveren is voor huurders beter dan slopen

Eva is blij dat De Key heeft besloten om de wijk niet te slopen. De Punt is een rijksbeschermd stadsgezicht en kent daarnaast een grote sociale cohesie. Bovendien heeft Eva het idee dat nieuwbouwhuurwoningen onbetaalbaar zijn, ook in Noord. Veel gezinnen zouden daardoor niet doorstromen naar een grotere woning.

Als je huurwoning gesloopt wordt, wordt je een zogenaamde ‘stadsvernieuwingskandidaat’. Alhoewel je dan voorrang krijgt op andere woningzoekenden en een verhuiskostenvergoeding ontvangt, heb je daar volgens Eva weinig aan als je niet veel te besteden hebt. Je kan een betere woning dan simpelweg niet betalen. Het gevolg is dat je opnieuw in een slechte woning terecht komt, maar dan vaak aan de rand van de stad.

Bewoners bekijken de renovatieplannen

De Key heeft een werkplan gemaakt voor de renovatie. Daarnaast is er een sociaal plan, opgesteld met de bewonerscommissie. Volgens de Woningwet moeten corporaties een sociaal plan opstellen. Wettelijk gezien moet zeventig procent van de bewoners akkoord gaan met de renovatieplannen. De Key start waarschijnlijk in het voorjaar van 2023 met renoveren in De Punt.

Er is een bewonersavond over de aanstaande renovatie georganiseerd. De bewonerscommissie houdt bewoners via flyers op de hoogte. Eva is op zoek naar een welzijnsorganisatie voor ondersteuning van een tuinenproject. Hierbij worden bewoners geholpen bij de aanpak van hun tuinen. Dit zal voor velen de drempel verlagen om hun buurtgenoten te leren kennen. En als je je buren een beetje kent, kun je elkaar beter door zo’n renovatie heen helpen.

Zelf de regie houden

Eve heeft veel bereikt, sinds die ene dag dat ze haar eerste flyers door de buurt verspreidde. De woningen gaan gerenoveerd worden en er is een bewonerscommissie die opkomt voor de huurders.

Eva zegt dat het als huurder belangrijk is om personen en organisaties erbij te halen die de procedures kennen, zeker als je grof achterstallig onderhoud wilt verbeteren. Eva heeft er met haar bewonerscommissie heel veel aan gehad.

‘Maar,’ zo waarschuwt ze: ‘houd daarbij wel zélf de regie.’ Een blind geloof of blind vertrouwen in welke organisatie dan ook is onverstandig. Elke club, corporatie, gemeente of politieke partij heeft namelijk ook een eigen agenda. Publiciteit genereren bijvoorbeeld. Soms komen belangen van bewoners niet overeen met die van organisaties.

Je moet als bewonerscommissie heel erg je eigen belang in het vizier houden en heel erg je eigen afwegingen blijven maken, vindt Eva. Zo kun je voorkomen dat je wordt gebruikt voor iets waar je als bewoner misschien geen belang bij hebt. Eva Bollen is door de jaren heen minder naïef geworden.

Meer waardering voor huurders

Vanuit de gemeente en corporaties zou ook meer waardering mogen zijn voor het werk van huurders en bewonerscommissies, denkt Eva. Er wordt heel veel van bewonerscommissies gevraagd terwijl ze maar een zeer beperkt budget hebben om zich te weren. Eva: ‘Je moet enorm veel doorzettingsvermogen hebben voor dit werk. Het kost veel energie om de belangen van bewoners blijvend onder de aandacht te brengen van grote, machtige organisaties.’

Maar dit is  hard nodig. Want, zo stelt Eva: ‘De bewoners zijn de experts, wij weten wat er in onze woningen speelt, wij weten wat het beste is voor onze wijk.’

Handige adressen voor huurders en bewonerscommissies

Stichting !WOON

!WOON geeft bewoners informatie en advies over huren, kopen, energie, organisatie en participatie. Stichting !WOON is er voor huurders, eigenaar-bewoners en woningzoekenden.
E-mail Via vragenformulier – https://www.wooninfo.nl/vragen/
Telefoon  (020) 5230 130
Website https://www.wooninfo.nl/contact/

Woonbond

De Woonbond komt op voor de belangen van huurders en huurdersorganisaties.
E-mail info@woonbond.nl
Telefoon  (020) 551 77 55
Website https://www.woonbond.nl/

HV Arcade

Ondersteunt individuele huurders en bewonerscommissies van Woonstichting De Key en Vastgoedorganisatie Lieven de Stad BV.
E-mail info@hvarcade.nl
Telefoon  (020) 623 36 28
Website https://hvarcade.nl/contact/

Gemeente Amsterdam

Inspreken bij de gemeente – raadsleden wijzen op iets wat je als burger belangrijk vindt.
E-mail info@gemeenteraad.amsterdam.nl
E-mail commissieWB@amsterdam.nl   (Raadscommissie Wonen en Bouwen)
Telefoon 14020
Website https://www.amsterdam.nl/bestuur-organisatie/gemeenteraad/raadscommissies/raadscommissie-wonen/

Eva Bollen
Marieke Dongelmans
Renu Jarbandhan
Annemarie Spee
Carla van den Heuvel

De Key heeft haar totale vastgoedbezit in Zandvoort verkocht aan woningcorporatie Pré Wonen, waarmee de circa 2.600 Zandvoortse huurders wisselen van huisbaas. Deze bewoners zijn daarmee geen lid meer van Arcade. Ook neemt Arcade met pijn in het hart afscheid van het actieve en zeer betrokken Huurders Platform Zandvoort, alsmede van Arcade-bestuurslid Pier Aldershof. We zullen hen missen!

Lees ook de terugblik van Huurdersplatform Zandvoort.

Geen probleem te klein of te groot

Het Huurders Platform Zandvoort bestaat sinds 2013 en werd opgericht om een brug te slaan tussen bewoners en woningcorporatie. Het wordt gerund door enthousiaste vrijwilligers die zich vrijwel overal tegenaan bemoeien, van lekkende kranen en hinderlijke parkeerpaaltjes tot achterstallig onderhoud en een goede overdracht van het vastgoedbezit aan een goede woningcorporatie (PréWonen), die de belangen van huurders op de eerste plaats zet.

Ons kent ons in Zandvoort

De voornaamste taak is om ‘de korte lijn’ te vormen tussen bewoner, verhuurder en gemeente. Zandvoort is immers een echte dorpsgemeenschap met een ‘ons kent ons’-mentaliteit. Het is fijn dat het Platform iedereen bij naam kent en van zowel corporatiebestuurders als Zandvoortse wethouders de 06-nummers heeft, al dan niet op ‘speed dial’.

Samen sterk

Het Platform houdt wekelijks een telefonisch spreekuur en is maandelijks persoonlijk te ontmoeten via een inloopspreekuur bij wijkcentrum Pluspunt. Desnoods gaat het Platform op huisbezoek. Vooral bieden ze de helpende hand bij het opstarten van de zo broodnodige bewonerscommissies, iets wat het Platform actief stimuleert onder het motto SAMEN STERK. Zandvoort kent dan ook 10 actieve bewonerscommissies, wat naar verhouding best veel is.

Meer invloed

Het Platform geeft huurders een belangrijke stem en indien nodig een stok achter de deur (of om mee te slaan). Nu De Key haar vastgoedbezit verkoopt aan woningcorporatie PréWonen, die vooral opereert in Haarlem en omstreken, gaat het Platform door als spreekbuis en aanspreekpunt voor huurders. De ambitie is om als huurdersorganisatie in de toekomst méér mee te praten en mee te beslissen over bijvoorbeeld nieuwbouwplannen en huisvestingsbeleid in Zandvoort.

Bedankt voor alles

De voorzitter van het Platform, Pier Aldershof, was automatisch bestuurslid van Arcade. Het Arcadebestuur heeft zijn aanzienlijke inbreng, alsmede zijn waardevolle inzichten opgedaan via het Platform,  ervaren als een grote inspiratiebron. Amsterdam is dan wel geen dorp, maar kent toch wel weer een soort ‘dorpsgevoel’, vooral waar het aankomt op buurtjes en bewonerscommissies. Persoonlijk contact en een persoonlijke inbreng, als het moet voor individuele huurders met een netelig probleem: dat is waar het Huurders Platform Zandvoort in excelleert. Dat voorbeeld neemt Arcade mee voor de komende jaren in Amsterdam.

Arcade wenst het Platform en alle huurders in Zandvoort een prettige samenwerking met PréWonen toe. Bedankt voor alles!

De Key heeft het woningbezit in Zandvoort overgedragen aan Pré Wonen. Dit is gebeurd per 1 december 2020. Het gevolg hiervan is dat Arcade niet meer de huurders in Zandvoort vertegenwoordigt.

De Key fuseerde op 31 december 2008 met Eendracht Maakt Macht (EMM), de oorspronkelijke corporatie die tot dat moment de woningen in Zandvoort exploiteerde. Arcade werd daarmee ook de vertegenwoordiger van de huurders in Zandvoort.

Behoefte aan korte lijnen

In Zandvoort was behoefte aan een kortere lijn met De Key. Actieve Zandvoorste huurders richtten in 2013 het Huurders Platform Zandvoort (HPZ) op. HPZ was sindsdien de vraagbaak voor huurders die een probleem met de corporatie hadden. Het fungeerde als een regionale afdeling van Arcade. De voorzitter van HPZ was ook lid van het algemeen bestuur van Arcade.

De relatie tussen HPZ en Arcade was altijd goed. HPZ heeft veel gehad aan de kennis op het gebied van de volkshuisvesting die bij Arcade beschikbaar is. Andersom deed Arcade haar voordeel met de informatie van en over de Zandvoortse huurders die HPZ inbracht. Op deze manier werden de nadelen van de geografische afstand tussen Amsterdam en Zandvoort zoveel mogelijk beperkt.

Persoonlijk contact en gezelligheid

Naast de formele betrekkingen waren ook de persoonlijke verhoudingen belangrijk. De vertegenwoordigers van HPZ denken in positieve zin terug aan de algemene ledenvergaderingen van Arcade. Uiteraard ging het tijdens die bijeenkomsten vooral over het beleid van De Key. De bijeenkomsten boden evenwel ook de mogelijkheid kennis te maken met de Amsterdamse leden van Arcade en inzicht te krijgen in de onderwerpen die hen bezig hielden.

Met plezier keken we uit naar de ontmoetingen met de bekenden, tijdens de ledenvergaderingen en tijdens de gezellige nazit. Ook belangrijk waren in dit verband de bewonerscommissie-dagen die Arcade organiseert. De meeste bekende gezichten zagen we ook daar terug. In een ontspannen sfeer leerden we elkaar nog beter kennen.

De leden van het Huurdersplatform Zandvoort (HPZ)

Een nieuwe toekomst

De overgang naar Pré Wonen zal ongetwijfeld voor verandering zorgen. Pré Wonen zal vooralsnog in Zandvoort het beleid van De Key voortzetten. In de loop der tijd zal er natuurlijk het nodige veranderen. Wij hopen dat dit voor de huurders positief uitpakt.

HPZ zal onverminderd de vinger aan de pols houden en de belangen van die huurders onder de aandacht blijven brengen. We zullen daarbij geïnspireerd blijven door de positieve ervaringen die we hebben meegekregen via Arcade. We danken jullie hartelijk voor de steun die we in de afgelopen jaren hebben ondervonden, van het bestuur en van de andere leden.

We wensen iedereen het allerbeste!

Cor, Emmy, Esther, Hannie, Teresa en Pier

 

Het is eind mei 2020 als bewonerscommissie Jacob Oliepad een opmerkelijke brief ontvangt. De Key wil een atelierwoning verkopen die al een jaar leeg staat. Commissieleden Jan en Ankie Eindhoven leggen zich daar niet bij neer. Samen met Arcade lukt het om de verkoop tegen te houden. De woning in de Haarlemmerbuurt komt opnieuw beschikbaar voor een kunstenaar.  

Elke vier jaar worden er in Amsterdam zogenaamde ‘samenwerkingsafspraken’ gemaakt. Huurderskoepels, corporaties en de gemeente spreken dan af hoe er de komende 4 jaar wordt samengewerkt op het gebied van volkshuisvesting in Amsterdam. Het aantal atelierwoningen van Amsterdamse corporaties moet volgens de recente samenwerkingsafspraken ten minste 293 bedragen.

Een atelierwoning wordt in de Amsterdamse samenwerkingsafspraken als volgt omschreven: ‘Een atelierwoning is een sociale of vrije sectorhuurwoning met tenminste één ruimte ten behoeve van kunstproductie’. In dit geval ging het om een atelierwoning uit de sociale voorraad. Daarnaast zijn er in Amsterdam ook kunstenaarswoningen. In tegenstelling tot atelierwoningen hebben kunstenaarswoningen geen aparte werkruimte.

Atelierwoningen behoren tot de zogenoemde ‘ijzeren voorraad’ die de gemeenteraad heeft vastgesteld. Het doel van die ‘ijzeren voorraad’ atelierwoningen is het beschikbaar houden van woonruimtes voor kunstenaars. De beschikbare ruimtes zijn de afgelopen jaren fors gedaald. Tegelijk is de vraag naar betaalbare atelierwoningen alleen maar gestegen. Dat Jan en Ankie in verzet kwamen toen er opnieuw een atelierwoning verloren dreigde te gaan, was dan ook hard nodig.

Samen advies uitbrengen

Elk complex heeft een zogenaamde complexstrategie. In het complex van Jan en Ankie mogen er in principe geen woningen verkocht worden. Verkoop betekent een beleidswijziging die De Key moet voorleggen aan de bewonerscommissie.

Ankie en Jan namen direct contact op met hun achterban toen ze hoorden over de aangekondigde verkoop. Alle bewoners waren het met de bewonerscommissie eens. “Ik heb geen enkele positieve reactie op het verkoopplan gehad”, stelt Ankie. Ze belde vervolgens met De Key en vroeg of  de verkoop tegen gehouden kon worden. Dat bleek niet het geval.

“Het is als atelierwoning gebouwd en zo is het ook bedoeld”, stelt Ankie. Ze is er bovendien van overtuigd dat een kunstenaar het pand toch niet kan kopen. “Ik vertrouwde het niet en dus heb ik met Arcade contact gezocht. De Key denkt dat ze met een naïeve bewonerscommissie te maken hebben. Maar als ik het niet weet, dan zoek ik wel iemand die het wel weet”.

Bewonerscommissies hebben altijd met de zogenaamde Overlegwet te maken. Deze wet regelt het informatierecht, overlegrecht, adviesrecht en agenderingsrecht van huurdersorganisaties en bewonerscommissies. Dat er adviesrecht is betekent overigens ook dat de verhuurder van het schriftelijke advies van een huurdersorganisatie of bewonerscommissie mag afwijken. Daarvoor moet hij binnen veertien dagen schriftelijk zijn motivatie voor de afwijking meedelen aan de bewonerscommissie of huurdersorganisatie. Bewonerscommissies en huurdersorganisaties hebben zes weken de tijd om een advies uit te brengen.

Bewonerscommissie Jacob Oliepad moest snel met een schriftelijk advies komen. Arcade bestuursleden Gerharda van der Meulen en Saskia Koppelaar maakten samen met Jan en Ankie een concept. Het definitieve advies verstuurde de bewonerscommissie per aangetekende post op 9 juli naar De Key. De commissie was bang dat de grote woning na verkoop werd opgesplitst. Mogelijk werd het pand dan gebruikt voor Airbnb of als Bed & Breakfast. Een praktijk waar de buurt al langer door geteisterd werd.

In strijd met de samenwerkingsafspraken

Arcade verzond op 10 juli ook een eigen ongevraagd advies naar De Key. De verkoop van de atelierwoning was namelijk in strijd met de Amsterdamse samenwerkingsafspraken. In die afspraken is een verkoopstop voor sociale huurwoningen uit Centrum-West opgenomen. De Key ging ook tegen de afspraken in door de verkoop van een atelierwoning te willen compenseren met het opleveren van een kunstenaarswoning ergens anders in de stad, om zo de ‘ijzeren voorraad’ atelierwoningen op pijl te houden. Dit is ongeoorloofd omdat een kunstenaarswoning niet hetzelfde is als een atelierwoning. Een atelierwoning mag alleen worden verkocht als daar een nieuwe atelierwoning voor in de plaats komt.

Resultaat: geen verkoop, woning blijft sociale atelierwoning

Volgens de Overlegwet moet een corporatie binnen twee weken op een advies reageren. Na twee weken kwam De Key met een ontvangstbevestiging en de mededeling dat een inhoudelijke reactie later zou volgen. Na zes weken liet De Key weten de adviezen over te nemen. De atelierwoning blijft in de sociale voorraad en zal opnieuw aan een kunstenaar verhuurd worden.

Op 1 januari 2021 komt er waarschijnlijk een nieuwe huurder in het pand. Wie dat gaat worden is niet bekend. Ankie en Jan maken zich wel zorgen over het contract dat de nieuwe huurder krijgt. Mogelijk geldt er een vijfjarencontract voor de woon – en werkplek van de kunstenaar. Volgens Jan is het voor een kunstenaar niet prettig als hij na 5 jaar zowel zijn werkplek als zijn woonruimte moet opgeven. “Je wordt dan toch een soort woonnomade”, stelt hij.

Arcade heeft op 15 september een adviesaanvraag voor het nieuwe Woonbeleid ontvangen. Arcade heeft daar advies over uitgebracht. Dit is een samenvatting van dat advies.

Het voorgestelde Woonbeleid vervangt het Streefhuurbeleid uit 2017. Het vormt samen met het Huurverhogingsbeleid het huurbeleid van De Key. Hieronder gaan we op een aantal thema’s uit het Woonbeleid in.

Inclusiviteit

De Key heeft op pagina 8 van het beleidsstuk drie doelstellingen geformuleerd waarmee zij de inclusiviteit van de stad wil bereiken:

  1. Het verspreiden van verschillende inkomensgroepen over het hele sociale bezit;
  2. Het bieden van een woning die past bij de leefsituatie van de nieuwe huurders;
  3. Het bieden van een passende huur voor nieuwe huurders.

Amsterdamse Samenwerkingsafspraken

Arcade stelt vast dat deze doelstellingen voorbij gaan aan de feitelijke gang van zaken. Er worden namelijk zoveel mogelijk vrijkomende woningen op basis van een tijdelijke huurovereenkomst aan jongeren verhuurd. Hierbij zoekt De Key de grenzen op van wat is overeengekomen in Amsterdamse Samenwerkingsafspraken. Zo is afgesproken dat 70% van de vrijkomende woningen onder de aftoppingsgrenzen wordt aangeboden (afspraak 8-a). En is afgesproken dat 95% van de toegewezen jongerenwoningen een oppervlakte van maximaal 40 of 50 m2 heeft (afspraak 15-d).

Die afspraken zijn niet voor niets gemaakt. Die zijn bedoeld als richtsnoer voor het beleid van de corporaties. Zelf zoekt De Key consequent de grenzen van die afspraken op. De Key biedt slechts 50% van de vrijkomende woningen onder de aftoppingsgrenzen aan. En het maximale vloeroppervlak van een jongerenwoningen is voor De Key 60 m2.

De Key motiveert het afwijken van de afspraken door de stelling dat de samenwerkingsafspraken een gemeenschappelijke inspanning van de woningcorporaties zijn. Door andere doelgroepen te bedienen laten de andere corporaties De Key de ruimte om haar eigen voorgestelde beleid te voeren. Met andere woorden, De Key maakt van de uitzondering de regel. En dit heeft tot gevolg dat er minder huishoudens (ook jongeren) met lage inkomens de sociale voorraad kunnen binnenstromen. Daarbij dat er minder een- en meerpersoonshuishoudens (niet zijnde jongeren) een passende woning kunnen vinden.

Arcade onderschrijft dat het voor jonge starters moeilijk is om geschikte huisvesting te vinden. Dat los je niet op door andere doelgroepen de pas af te snijden en te verdringen. Het tekort aan jongerenhuisvesting los je op door op grote schaal geschikte kleine woningen toe te voegen. In dat licht bezien is het pleidooi van De Key voor inclusiviteit onwaarachtig.

Leefbaarheid

De Key stelt dat eenzijdige complexen leefbaarder worden door exclusieve toewijzing aan huishoudens uit de secundaire doelgroep. Met eenzijdige complexen bedoelt De Key vermoedelijk complexen waar vooral huishoudens met een laag inkomen wonen. Over de oorzaken van achteruitgang van de leefbaarheid in complexen en delen van de stad valt veel te zeggen. Arcade vindt dat de leefbaarheid niet verbetert door toewijzen op basis van tijdelijke verhuur in de reguliere voorraad. Daarover hebben we in eerdere adviezen al het nodige geschreven. Zo verminderd bij tijdelijke verhuur de verbondenheid aan en betrokkenheid bij de woning, de buren en de buurt. Een eenzijdige toewijzing aan jongeren vergroot dat probleem.

Subjectgerichte streefhuren

Op p. 14 van het beleidsstuk geeft De Key aan dat zij werkt met objectgerichte streefhuren. In  bepaalde gevallen wijkt De Key daar vanaf door een subjectgerichte streefhuur toe te passen. Bij de mindervaliden-woningen ligt dat voor de hand. Deze zijn met speciale subsidie ten behoeve van de hele doelgroep gerealiseerd. De Key stelt dat dit ook bij senioren (coöptatie 55+) woningen kan worden toegepast.

Op p. 20 stelt De Key dat in geval van coöptatie bij senioren woongroepen de regiomanager bij voordracht van een huurder met een inkomen lager dan € 39.055 kan besluiten de huur te verlagen tot onder de liberalisatie grens. Dit wordt op p. 21 verder uitgewerkt.

Arcade vraagt zich af waarom De Key geen gebruik maakt van de hogere grens van € 43.574 (vrije toewijzingsruimte). En waarom, afhankelijk van het inkomen, de huur niet ook tot onder de aftoppingsgrenzen kan worden verlaagd?

Dat het de regiomanager is die kan besluiten of de voordracht van een huurder met een lager inkomen wordt gehonoreerd werkt willekeur in de hand.

Middensegment

Voor De Key bestaat het middensegment alleen uit woningen waar sloopplannen en ingrijpende verbetering zal plaatsvinden en woningen uit de verkoopvijver die nog niet zijn gesplitst. De Key verhuurt deze woningen tijdelijk aan huishoudens jonger dan 23 jaar met een inkomen tot € 61.707. In de samenwerkingsafspraken is met het middensegment vooral beoogd de doorstroming vanuit de sociale voorraad te bevorderen (afspraak 9-b). Deze doelstelling ziet Arcade hier niet terug. Arcade heeft ook zeer ernstige bedenkingen tegen het relatief duur verhuren van woningen met een slechte kwaliteit en/of op tijdelijke basis.

Verdienmodel

Wij stellen vast dat het Woonbeleid van De Key binnen de gestelde kaders beoogd een optimaal bedrijfsresultaat te behalen. Dat bereikt De Key door maximale flexibiliteit bij tijdelijke verhuur. En niet 70%, maar 50% aan de primaire doelgroep toe te wijzen. Daarbij door bij senioren woongroepen bij voorkeur te kiezen voor vrije sectorhuur. En bij uitzondering alleen toe te wijzen op de liberalisatiegrens.

Feitelijk advies

Arcade adviseert De Key het Woonbeleid als volgt aan te passen door:

  • 70% vrijkomende sociale woningen van de door te exploiteren voorraad toe te wijzen aan de primaire doelgroep;
  • woningen groter dan resp. 40/50 m2 niet als jongerenwoningen te labelen;
  • substantieel minder gebruik te maken van tijdelijke huurovereenkomsten;
  • een transparant beleid te formuleren voor de afweging om bij senioren groepswoningen met coöptatierecht de huur wel of niet te verlagen tot onder de liberalisatiegrens;
  • een duurzamer middensegment huurwoningen te definiëren.

Wanneer De Key hier niet in toestemt adviseert Arcade negatief over het voorgestelde Woonbeleid.

Helmie Bijleveld en Gerharda van der Meulen over de missie van Arcade

Helmie heeft er als bestuursvoorzitter van Arcade een bewogen jaar op zitten. Zij vertegenwoordigde Arcade in de gesprekken over de samenwerkingsafspraken met de gemeente en de woningcorporaties. Arcade startte een onderzoek naar de gebrekkige dienstverlening van de woningbouwvereniging. Ook voerde Arcade twee rechtszaken tegen De Key. Dat doet zij samen met Gerharda, algemeen bestuurslid bij Arcade. Zij ‘Het doet ons goed om te zien dat ook steeds meer bewonerscommissies, werkgroepen én individuele Arcade leden, elkaar weten te vinden in hun strijd voor prettige en betaalbare huurwoningen’, aldus Helmie.

Volgens de zogenaamde ‘Overlegwet’ hebben huurders recht op informatie over het beleid en de toekomstplannen van de verhuurder. De Key moet zijn huurders via Arcade op tijd en voldoende informeren. De huurders kunnen dan hierop reageren. Helaas is deze procedure in de praktijk niet vanzelfsprekend. ‘Ondanks de wet moeten we regelmatig hemel en aarde bewegen om belangrijke informatie op tafel te krijgen’, stellen Gerharda en Helmie.

Arcade voerde het afgelopen jaar twee rechtszaken omdat De Key zijn belangrijkste hoofdtaak, namelijk het dienen van huurdersbelangen, ondergeschikt heeft gemaakt aan bedrijfsvoering. Zo kregen sommige huurders van De Key door een vastgoedscheiding plotseling een contract van commerciële verhuurder Lieven de Stad BV, een dochteronderneming van De Key. Bij deze commerciële verhuurder zijn huurders minder goed beschermd. Er zijn bijvoorbeeld forsere huurverhogingen mogelijk. Bovendien gelden wetgeving en regels voor sociale huurders in het gereguleerde segment, niet langer voor huurders die door De Key zijn overgeheveld naar het commerciële segment. Dat is nogal wat en daarom stapte Arcade namens en met de huurders naar de rechter.

Hart voor de stad en haar inwoners

Sowieso hebben huurders het er met de statutenwijziging van De Key, het onderwerp van de tweede rechtszaak, niet beter op gekregen, zo stellen Helmie en Gerharda. In de statuten van een woningcorporatie staat onder andere wat haar wettelijke hoofdtaken zijn. De Key heeft binnen een van die wettelijke hoofdtaken een focus op jongeren en studenten tot 28 jaar aangebracht. In de praktijk komt dat neer op een verschuiving van ‘betaalbare woonruimte garanderen voor alle mensen die daarvoor in aanmerking komen’ naar ‘het aanbieden van lucratieve jongerenwoningen op een flexibel vijfjaarcontract’.

Louter tijdelijke contracten voor jongeren tot 28 jaar, zijn niet goed voor de sociale cohesie in buurten. Voor een zittende huurder kan het bijvoorbeeld betekenen dat hij op termijn op een soort campus komt te wonen, waar het een komen en gaan is van bewoners. De statutenwijziging leidt ook tot een eenzijdige bevolkingssamenstelling terwijl Amsterdam juist haar kracht dankt aan een uiteenlopende groep van inwoners die samen de stad maken. Bovendien is het voor jongeren zelf ook niet prettig dat ze binnen vijf jaar alweer op zoek moeten naar nieuwe woonruimte, in een stad met hoge woningnood en ellenlange wachtlijsten.

Helmie en Gerharda hebben hart voor Amsterdam en haar inwoners maar zijn ook bezorgd. Bijvoorbeeld over de toenemende tweedeling in de stad. Huurwoningen zijn er alleen nog voor mensen met óf een heel laag inkomen óf een heel hoog inkomen (en die betalen dan meteen de hoofdprijs in de vrije sector). Er zijn nauwelijks middenhuurwoningen. Voor mensen met een middeninkomen zoals politieagenten, verpleegkundigen en onderwijzers, is Amsterdam niet meer de stad waar zij op een redelijke termijn aan een woning kunnen komen.

Stijgende huren

Helmie en Gerharda maken zich zorgen over de almaar stijgende huren en hopen dat een motie van de Eerste Kamer alsnog navolging gaat krijgen. De Eerste Kamer riep in de zomer van 2020 op tot een tijdelijke huurstop, maar de minister trok zich daar niets van aan. Arcade hoopt ook dat de zogeheten ‘verhuurderheffing’ wordt afgeschaft. Dat is een enorme belasting die verhuurders van sociale woningen aan het Rijk moeten betalen. Een afschaffing van de verhuurderheffing kan leiden tot lagere huren.

Investeren in huurders

‘Door de coronacrisis staan we op een kantelpunt,’ aldus Helmie en Gerharda. ‘Voor het eerst in jaren zien we krimp in de stad. Het aantal inwoners lijkt niet meer te ontploffen, zoals nog maar amper een jaar geleden, waardoor de stad niet meer uit haar voegen barst. Dit geeft een beetje verlichting in de woningnood, waardoor de huurprijzen wat minder hard de pan uit rijzen en wanhopige woningzoekenden niet langer als de gans met de gouden eieren worden beschouwd. Nu is de tijd om niet langer te ‘cashen’ maar om in plaats daarvan te investeren in de huurders, veruit de grootste groep Amsterdammers, en om ervoor te zorgen dat zij trouw blijven aan deze stad.’ Het bestuur van Arcade blijft zich hiervoor inzetten.

Samen sterk dus sluit je aan!

Enthousiast geworden door bovenstaand artikel en wil je graag lid worden van Arcade? Wees welkom! Samen staan we sterk dus hoe meer huurders zich bij ons aansluiten, hoe beter. Je kan bij Arcade op uiteenlopende wijze actief worden. Zo zijn er werkgroepen waar je je bij kan aansluiten of kan je het bestuur versterken. Ook helpen we je graag bij het oprichten van een eigen bewonerscommissie. Verder is het mogelijk om artikelen voor onze website te verzorgen en waarderen we het enorm als je je kennis met ons wil delen. Je kan mailen naar info@hvarcade.nl of  bellen naar 020 – 623 36 28 (op donderdag van 13.00 uur tot 17.00 uur). We gaan graag met je in gesprek!

Voor meer informatie over de rechtszaken en het onderzoek naar de dienstverlening van De Key zie onderstaande links naar de artikelen elders op deze website:

Het coronavirus is desastreus voor de samenleving en tast de economie ernstig aan. Eerder schreef Arcade al dat voor veel mensen de financiële gevolgen direct voelbaar waren en dat voor nog méér mensen de klap nog moest komen. Inmiddels is de werkloosheid in Amsterdam met meer dan vijftig procent gestegen. Een zorgelijke ontwikkeling en voor actiegroep ‘Wij weigeren de huurverhoging’ des te meer reden om dapper door te strijden.

De overheid heeft steunmaatregelen in het leven geroepen. Mensen in de zorg en het onderwijs hebben zich een slag in de rondte gewerkt. Duizenden mensen hebben zich als vrijwilliger ingezet. Overal waren er voorbeelden van solidariteit te zien.

Maar niet door de woningbouwverenigingen. Half april viel bij praktisch alle huurders de aankondiging van de jaarlijkse huurverhoging op de mat. De nationale actiegroep ‘Wij Weigeren de huurverhoging’, bestaande uit huurders uit heel Nederland en onder andere uit een groep huurders bij De Key, gaf eerder aan dit schandalig en onaanvaardbaar te vinden. Zij vinden dat De Key de belangen van huurders voorop moet stellen en benadrukken dat wonen een basisbehoefte is. Huurders worden nu het zwaarst getroffen door de crisis.

Sinds 1 juli weigeren de leden van de actiegroep de huurverhoging te betalen. Ze maken alleen het oude huurbedrag over. De Key heeft hier behoorlijk intimiderend op gereageerd. Zo zijn er drie dreigbrieven verstuurd. In de eerste brief van 10 juli werd geëist om binnen 15 dagen te betalen. Gebeurt dat niet, dan wordt er een deurwaarder ingeschakeld en komen er 48,50 euro aan deurwaarderskosten bij. Ook worden de gegevens van de huurders (naam, adres, telefoonnummer en het te betalen bedrag) dan doorgegeven aan de gemeente Amsterdam. In de tweede brief van 21 juli wordt er van een laatste waarschuwing gesproken en wordt er geëist om binnen 3 dagen te betalen. Opnieuw wordt er gedreigd met hoge deurwaarderskosten. Op 21 augustus, de dag van de derde brief, wordt er wederom geëist om binnen 3 dagen te betalen en van een laatste waarschuwing gesproken. Ook wordt er opnieuw gedreigd met hoge deurwaarderskosten. Dit was het geval op het moment van publicatie van dit nieuwsbericht, inmiddels kan de situatie weer gewijzigd zijn.

Woningen met witte lakens uit de ramen
Huurders uit heel Nederland hingen in het weekend van 31 juli witte lakens uit ramen om hun solidariteit te tonen met de actie om de huurverhoging te weigeren. Zo ook bij de huurders van de Key.

Kamervragen

Wat De Key doet, is niet legaal. Deurwaarderskosten mogen bij het weigeren van een huurverhoging helemaal niet in rekening worden gebracht. Het gaat immers om een voorstel tot huurverhoging en er is dus ruimte om hier niet mee akkoord te gaan en bezwaar te maken.

Inmiddels is het agressieve incassobeleid van De Key niet aan de Tweede Kamer voorbij gegaan. Er zijn Kamervragen over gesteld, waardoor de minister tekst en uitleg mag geven.

Huurders van actiegroep “Wij weigeren de huurverhoging” weigeren om principiële redenen en uit solidariteit met huurders die in financieel zwaar weer verkeren. Sommige leden van de actiegroep verkeren zelf ook in financieel zwaar weer omdat ze door de coronacrisis hun baan zijn verloren. Behalve de tijdelijke hulp van de gemeente, zijn er geen inkomsten meer.

De actievoerders zijn het niet eens met de jarenlange huurverhogingen (vaak boven inflatie) en de huidige regels om voor huurverlaging of huurbevriezing in aanmerking te komen. Met collectieve actie bereik je veel meer dan als individuele huurder om een huurstop of huurverlaging af te dwingen, zo stellen ze.

Bovendien is het niet gerechtvaardigd dat De Key de huur maximaal verhoogt, zo stelt de actiegroep, ook niet als mensen de verhoging nét kunnen opbrengen.

Tijd voor verandering

Huurders van de actiegroep vinden dat er een aantal zaken grondig moeten veranderen. Volgens het NIBUD hebben ruim 800.000 Nederlandse huurders, meer dan een kwart van alle huurders in het gereguleerde huursegment, na betaling van de huur te weinig geld over om van te leven. Er moet dus een collectieve verbetering plaatsvinden. De woonlasten en de huren moeten omlaag.

De eisen van de actiegroep

Ten eerste zouden de huren de komende vijf jaar moeten worden bevroren, zo stelt de actiegroep voor. De Eerste Kamer riep in de zomer van 2020 minister Ollongren met maar liefst drie moties op om huurbevriezing in te stellen, maar de D66-bestuursvrouw legde die allemaal naast zich neer.

Ten tweede moet de zogenaamde verhuurdersheffing van tafel. De verhuurdersheffing is een enorme belasting die woningcorporaties uit de sociale sector aan het Rijk moeten betalen. De hoogte van deze verhuurdersheffing wordt doorberekend in de huurprijzen, waardoor de huurders steeds hogere huren moeten ophoesten. Dit is oneerlijk. De belangen van huurders zouden juist voorop moeten staan.

Ten derde moet er meer oog komen voor huurders die tussen de wal en het schip vallen. Iemand die na een huurverhoging boven de liberalisatiegrens van 737,14 euro uitkomt heeft slechts gedeeltelijk recht op huursubsidie. Het bedrag boven die liberalisatiegrens telt niet mee voor de hoeveelheid huursubsidie die iemand kan ontvangen. De huurder zal dan een groter deel van de huur zelf moeten ophoesten terwijl de huur al juist hoger is. Dit is zorgelijk, al helemaal in een tijd waarin huurders het door de coronacrisis extra zwaar hebben.

Meer informatie

De actiegroep ‘Wij Weigeren de huurverhoging’ organiseert dit jaar een infotour om huurders en huurdersverenigingen te informeren. Hierdoor kunnen volgend jaar nog meer huurders uit heel Nederland in actie komen voor betaalbaar wonen. Er is een uitgebreid stappenplan ontwikkeld dat mensen zelf kunnen toepassen in hun eigen stad, buurt of straat. Zie hiervoor: tinyurl.com/wijweigerendehuurverhoging

Het verloop van de actie is te volgen op de volgende pagina’s: